Φτιάξτε μόνοι σας προζύμι και ετοίμαστε τέλειο χωριάτικο ψωμί!

Ξεκίνα με ένα χυλό από αλεύρι!

Για να φτιάξουμε το αυθεντικό προζύμι βάζουμε μία χούφτα αλεύρι και προσθέτουμε χλιαρό νερό μέχρι να γίνει ένας χυλός. Καλό είναι να αποφύγεις το νερό της βρύσης, που έχει χλώριο και δεν θα αφήσει τους μικροοργανισμούς να αναπτυχθούν. 

 

 

 

Κλείσε το χυλό σε τάπερ

Βάλε το χυλό σε τάπερ που κλείνει καλά και άφησε για 24 ώρες. Την επόμενη ημέρα προσθέτουμε στο ίδιο μείγμα τόσο χλιαρό νερό ώστε να γίνει μία μαλακή ζύμη. Το αφήνουμε πάλι για 24 ώρες και συνεχίζουμε την ίδια διαδικασία για 2-3 μέρες ακόμη.

 

Το προζύμι είναι έτοιμο

Καταλαβαίνουμε ότι το προζύμι είναι έτοιμο όταν το ζυμαράκι  γεμίσει μικρές τρυπούλες. Μπορείς να το συντηρήσεις στο ψυγείο σου για αρκετές εβδομάδες. Αρκεί να είναι καλά σκεπασμένο και να μην το ανοίγεις συχνά, αν δεν έχεις σκοπό να το χρησιμοποιήσεις.

Ζύμωσε το ψωμί

Με αυτό το προζύμι ζυμώνουμε ψωμί και κρατάμε μία μικρή ποσότητα για το επόμενο ζύμωμα. Κρατώντας από το ήδη φουσκωμένο ζυμάρι του ψωμιού και αραιώνοντας το με λίγο νερό μπορείς να έχεις συνέχεια στο ψυγείο σου προζύμι για ψωμί!

 

πηγη: tlife.gr

Η σοκαριστική αλήθεια για το γάλα

Η χειρότερη πηγή ασβεστίου

Μήπως αυτό σημαίνει ότι μα έχουν κοροϊδέψει και το γάλα δεν περιέχει ασβέστιο;
Φυσικά όχι. Το γάλα περιέχει πολύ ασβέστιο αλλά σε μια μορφή που είναι πολύ δύσκολο να απορροφηθεί από τον άνθρωπο. Ως αποτέλεσμα το ασβέστιο περνάει από το σύστημα του σώματός μας και εξέρχεται από αυτό σαν άχρηστο
Μόνο στο ωμό γάλα το ασβέστιο είναι εύκολα απορροφήσιμο. Από την άλλη ωστόσο είναι αδύνατο να βρεις ωμό φρέσκο μη παστεριωμένο γάλα.
Το ένζυμο φωσφατάση που βρίσκεται στο ωμό γάλα είναι αυτό που κάνει το ασβέστιο εύκολα απορροφήσιμο . Δυστυχώς η φωσφατάση, καταστρέφεται εντελώς κατά την διάρκεια της
διαδικασίας της παστερίωσης.
Χιλιάδες εξετάσεις αίματος έδειξαν ότι εκείνοι που πίνουν 3 - 4 ποτήρια γάλα την ημέρα, έχουν τα χαμηλότερα επίπεδα του ασβεστίου στο αίμα. Αυτό είναι άσχημα νέα για εκείνους που ενδιαφέρονται για την υγεία των οστών τους και που πίστευαν ότι το γάλα ήταν μια εύκολη λύση στο πρόβλημα αυτό.
Στην πραγματικότητα, η καλύτερη πηγή ασβεστίου για τον άνθρωπο είναι στα φρούτα και τα λαχανικά που τρώτε.
Και υπάρχουν άλλες πηγές για ασβέστιο που ξεπερνούν πολύ κάθε τι που μπορείς να βρεις στο γάλα.
Η κράμβη, το γογγύλι, τα πράσινα λάχανα και άλλα σκούρα πράσινα λαχανικά είναι όλα άριστες πηγές απορροφήσιμου ασβεστίου. Η κράμβη έχει 200 mg ανά φλιτζάνι μαγειρεμένα, τα πράσινα λάχανα ανεβαίνουν στα 300 mg και τα πράσινα από τα γογγύλια περιέχουν 450 mg.

Κατεργασμένο γάλα και καρδιά
Άσχημα νέα. Η διαδικασία της ομογενοποίησης δημιουργεί το ένζυμο που ονομάζεται οξειδάση ξανθίνης (xanthine oxidate) που καταστρέφει τις αρτηρίες σας και να συμβάλλει στην πρόκληση καρδιαγγειακών παθήσεων και τη δημιουργία της αρτηριακής πλάκας.

Ομογενοποιημένο γάλα και σταθεροποίηση
Για να παραταθεί η διάρκεια ζωής του ομογενοποιημένου γάλακτος, το γάλα «σταθεροποιείτε» με τοξικές ουσίες από πολλά γαλακτοκομεία. Για να προσδιορίσετε αν το γάλα που αγοράζετε είναι σταθεροποιημένο, δοκιμάστε αυτό το εύκολο τεστ. Ρίξτε λίγο γάλα σε ένα ποτήρι και αφήστε το να μείνει έξω από το ψυγείο. Εάν το γάλα γίνει ξινό, δεν έχει σταθεροποιηθεί. Εάν το γάλα γίνει πικρό, έχει χημικώς σταθεροποιηθεί.

Αυξητική ορμόνη γάλακτος βοοειδών
Για να αυξήσουν την παραγωγή γάλακτος, πολλές αγελάδες σήμερα εμβολιάζονται με την αυξητική ορμόνη των βοοειδών (BGH) που προκαλεί λοιμώξεις στους μαστούς τους. Στη συνέχεια, αντιμετωπίζονται με μια μυριάδα αντιβιοτικών και φαρμάκων sulfa. Τα ιχνοστοιχεία των φαρμάκων αυτών βρέθηκαν στο γάλα τους και να καταλήγουν σε εκείνους που ήπιαν αυτό το γάλα.

Ελλείψεις και ασθένειες που έχουν συνδεθεί με το γάλα

Ομογενοποιημένο, σταθεροποιημένο και BFH γάλα έχει συνδεθεί με την έλλειψη σιδήρου, αλλεργίες, διάρροια, παραρρινοκολπίτιδα, κράμπες, κρυολογήματα και γρίπη, διαβήτη, μολύνσεις αυτιών, οστεοπόρωση, άσθμα, δυσκοιλιότητα, χρόνια κόπωση, πονοκεφάλους, ακμή, παχυσαρκία, αρθρίτιδα, ασθένεια του Lou Gehrig, καταρράκτη, αναιμία, γαστρεντερική αιμορραγία, αρτηριοσκλήρωση και άλλες ασθένειες.

Η Βιομηχανία Γάλακτος έχει κάνει καλή δουλειά στην πλύση εγκεφάλου μας στο να πιστέψει ότι το γάλα είναι καλό για εμάς. Δεν είναι αλήθεια.

Πηγή: Ira Marxe-CEO, Good Health Supplement

Φτιάχνω κάδο κομποστοποίησης

Το κομπόστ είναι μία ιδανική πηγή θρεπτικών συστατικών για τα φυτά και τα λαχανικά μας.

Αν θέλετε να φτιάξετε το δικό σας κομπόστ, θα βρείτε στην αγορά μία ποικιλία από κάδους κομποστοποίησης.
Οι περισσότεροι από αυτούς είναι λειτουργικοί και όμορφοι. Κοστίζουν όμως, ανάλογα με τον όγκο και τον κατασκευαστή, από 60 Ευρώ μέχρι πάνω από 100 Ευρώ.

Αν έχετε ελεύθερο χώρο στον κήπο και σας ενδιαφέρει το αποτέλεσμα και όχι τόσο η εμφάνιση, μπορείτε να φτιάξετε το δικό σας κάδο κομποστοποίησης χωρητικότητας περίπου 400 λίτρων, με λιγότερο από 6 Ευρώ.
Υλικά που θα χρειαστείτε:
1. Πλέγμα περίφραξης πονταριστό
3,20 μέτρα χοντρό πλέγμα περίφραξης πονταριστό, ύψους 0,50 μέτρα. Το ελάχιστο ύψος που έχει το πονταριστό πλέγμα περίφραξης είναι 1 μέτρο. Θα πρέπει λοιπόν να το κόψετε στη μέση.
Κόστος: περίπου 1,30 Ευρώ
2. Πράσινο Δίχτυ Σκίασης
3,50 μέτρα πράσινου διχτυού σκίασης (απόδοσης 35% έως 60%) ύψους περίπου 1,50 μέτρα. Τα δίχτυα σκίασης έρχονται σε ρολά με ύψος από 2 μέτρα.
Κόστος: περίπου 4,20 Ευρώ

3. Λεπτό σύρμα για τα δεσίματα

Φτιάχνω τον σκελετό του κάδου κομποστοποίησης

Επιλέξτε ένα σημείο του κήπου όπου δε θα ενοχλεί εσάς ή τους γείτονες, η ύπαρξη του κάδου κομποστοποίησης.
Με το πλέγμα περίφραξης, δημιουργήστε έναν κύλινδρο, διαμέτρου 1 μέτρου. Τα 3,20 μέτρα του πλέγματος, δίνουν έναν κύκλο με διάμετρο 1 μέτρο. Δέστε τα άκρα του πλέγματος περίφραξης με λίγο σύρμα.
Το σημείο που θα επιλέξετε να τοποθετήσετε τον κάδο θα πρέπει να έχει χώμα από κάτω ή ελαφριά βλάστηση. Δεν πρέπει να τοποθετήσετε τον κάδο πάνω σε τσιμέντο, γιατί δεν θα επιτρέπει την αποστράγγιση, αλλά και την είσοδο χρήσιμων οργανισμών μέσω του χώματος.
Αν θέλετε, μπορείτε να σκαλίσετε ελαφρά το χώμα κάτω από τον κάδο κομποστοποίησης. Έτσι θα κάτσει καλύτερα και θα διευκολύνετε τον αερισμό και την είσοδο των μικροοργανισμών.

Πιέστε ελαφρά τον κύλινδρο ώστε να κάτσει καλά στο χώμα.

Καλό αλλά κάνει αργή κομποστοποίηση

Σε αυτή τη φάση έχετε φτιάξει τον βασικό κάδο κομποστοποίησης. Αν θέλετε, μπορείτε να σταματήσετε εδώ και να αρχίσετε να γεμίζετε τον κάδο κομποστοποίησης με υλικό.
Γιατί όμως δεν πρέπει να σταματήσετε εδώ και να συνεχίσετε με τα επόμενα βήματα;
Γιατί ο κάδος κοστοποίησης σε αυτή τη φάση, έχει πάρα πολύ αερισμό (τρυπητό πλέγμα και ανοικτός από επάνω). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μη μπορεί να κρατήσει την υγρασία, το υλικό προς κομποστοποίηση να ξερένεται. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι η κομποστοποίηση απαιτεί 5 με 6 μήνες για να ολοκληρωθεί. Σας το λέω από προσωπική εμπειρία.

Πως επιταχύνουμε την κομποστοποίηση

Για να επιταχύνουμε την κομποστοποίηση, θα πρέπει να μειώσουμε το ρυθμό απώλειας υγρασίας, διατηρώντας όμως τον εξαερισμό σε ικανοποιητικό επίπεδο.
Η μέθοδος που επέλεξα είναι να τυλίξω τον κάδο με ένα υλικό που επιτρέπει τον εξαερισμό, αλλά ταυτόχρονα περιορίζει την απώλεια υγρασίας. Αυτό είναι ένα δίχτυ σκίασης.

Πιάστε την μία άκρη του διχτυού σκίασης στην κορυφή του κάδου με το σύρμα. Φροντίστε να το πιάσετε σε τέτοιο ύψος ώστε να καλύπτει όλο το ύψος του κάδου και να σέρνετε λίγο στο έδαφος.

Πιάστε το κάτω μέρος της άκρης του διχτυού σκίασης στη βάση του κάδου με σύρμα.

Τυλίξτε το δίχτυ σκίασης γύρω από τον κάδο κομποστοποίησης, μέχρι να συναντήσει το αρχικό άκρο.

Πιάστε το άκρο πάλι με σύρμα στο πάνω και κάτω μέρος του κάδου κομποστοποίησης.

Το δίχτυ σκίασης που περισσεύει στο επάνω μέρος διπλώστε το πάνω από τον κάδο κομποστοποίησης ώστε να φτιάξετε την κλειστή, αλλά αεριζόμενη οροφή του.

Κάθε φορά που θέλετε να προσθέσετε υλικό στον κάδο κομποστοποίησης, ξεδιπλώνετε το δίχτυ από την οροφή, ρίχνετε το υλικό, και στη συνέχεια τον ξανασκεπάζετε.
Ο συνολικός χρόνος που απαιτείται για την κατασκευή (με την προϋπόθεση ότι έχετε κομμένα τα υλικά στις σωστές διαστάσεις), είναι περίπου 15 λεπτά.
Ελπίζω να βρήκατε χρήσιμο αυτό τον τρόπο κατασκευής ενός απλού και οικονομικού κάδου κομποστοποίησης με απλά υλικά.
Δημοσιεύθηκε από: ilias Κήπος-Κτήμα-Αγρόκτημα

ΦΥΤΕΨΤΕ ΤΙΣ ΝΤΟΜΑΤΕΣ ΑΝΑΠΟΔΑ!!!

Το σχετικό άρθρο είναι απο τους New York Times.  Τώρα έχετε χώρο στο μπαλκόνι σας και στη ταράτσα σας...

Growing Vegetables Upside Down

Stuart Isett for The New York Times

Shawn Verrall waters his upside-down tomato plants with his daughter, Megan, in their Redmond, Wash., garden.By KATE MURPHY

IF pests and blight are wrecking your plants, it might be time to turn your garden on its head. 

Erich Schlegel for The New York Times

Donald Rutledge, in New Braunfels, Tex., put his buckets on pulleys to protect his plants from deer.

e

The Topsy Turvy.

Mark McAlpine made his own containers for his Ontario garden.

Growing crops that dangle upside down from homemade or commercially available planters is growing more popular, and its adherents swear they’ll never come back down to earth.
“I’m totally converted,” said Mark McAlpine, a body piercer in Guelph, Ontario, who began growing tomatoes upside down two years ago because cutworms were ravaging the ones he planted in the ground. He made six planters out of five-gallon plastic buckets, some bought at the Home Depot and some salvaged from the trash of a local winemaker. He cut a two-inch hole in the bottom of each bucket and threaded a tomato seedling down through the opening, packing strips of newspaper around the root ball to keep it in place and to prevent dirt from falling out.
He then filled the buckets with soil mixed with compost and hung them on sturdy steel hooks bolted to the railing of his backyard deck. “Last summer was really hot so it wasn’t the best crop, but I still was able to jar enough whole tomatoes, half tomatoes, salsa and tomato sauce to last me through the winter,” said Mr. McAlpine, who plans an additional six upside-down planters this year.
Upside-down gardening, primarily of leggy crops like tomatoes, cucumbers and peppers, is more common partly because of the ubiquity of Topsy Turvy planters, which are breathlessly advertised on television and have prominent placement at retailers like Wal-Mart, Walgreens and Bed Bath & Beyond. According to the company that licenses the product, Allstar Products Group in Hawthorne, N.Y., sales this year are twice last year’s, with 20 million sold since the planter’s invention in 2005. Not to be outdone, Gardener’s Supplyand Plow & Hearth recently began selling rival upside-down planters. “Upside-down gardening is definitely a phenomenon,” said Steve Wagner, senior product manager for Plow & Hearth.
The advantages of upside-down gardening are many: it saves space; there is no need for stakes or cages; it foils pests and fungus; there are fewer, if any, weeds; there is efficient delivery of water and nutrients thanks to gravity; and it allows for greater air circulation and sunlight exposure.
While there are skeptics, proponents say the proof is in the produce.
Tomato and jalapeño seedlings sprout from upside-down planters fashioned out of milk jugs and soda bottles that hang from the fence surrounding the Redmond, Wash., yard of Shawn Verrall, a Microsoft software tester who blogs about gardening at Cheapvegetablegardener.com. Mr. Verrall turned to upside-down gardening last summer as an experiment.
“I put one tomato plant in the ground and one upside down, and the one in the ground died,” he said. The other tomato did so well, he planted a jalapeño upside down, too, and it was more prolific than the one he had in the ground. “The plants seem to stay healthier upside down if you water them enough, and it’s a great way to go if you have limited space,” he said.
While horticulturists, agronomists and plant scientists agree that pests and blight are less likely to damage crops suspended in the air, they said they are unsure whether growing them upside down rather than right-side up will yield better results.
“Growing things upside down seems like a fad to me, but I’m glad people are fooling around with it and hope they will let us traditionalist gardening snobs know what we’ve been missing,” said Hans Christian Wien, a horticulture professor at Cornell University in Ithaca, N.Y.
Judging from gardening blogs and Web sites, those fooling around with upside-down gardening are generally enthusiastic, particularly if they have planted smaller varieties of tomatoes.
“Bigger tomatoes are too heavy and put too much stress on the vine, causing it to twist and break,” said Michael Nolan, an avid gardener in Atlanta and a writer for Urbangardencasual.com, who has four upside-down planters also made out of five-gallon buckets in which he grows bushels of cherry and patio varieties of tomatoes as well as small pickling cucumbers.
Tomato varieties are labeled as either indeterminate or determinate, and horticulture experts recommend choosing indeterminate ones for upside-down gardens. Determinate tomato plants are stubbier, with somewhat rigid stalks that issue all their fruit at once, which could weigh down and break the stems if hanging upside down. Indeterminate types, by contrast, have more flexible, sprawling stems that produce fruit throughout the season and are less likely to be harmed by gravity.
When Mr. Nolan first tried upside-down gardening, he used the Topsy Turvy planters, which are made of polyethylene bags and look like Chinese lanterns gone wrong. But he was disappointed in the yield. “I far prefer using buckets,” he said, which hang from tall metal shepherd hooks bolted to the posts supporting his backyard deck. He paints his buckets bright colors, and plants herbs and marigolds in the top to help retain moisture.
Another, less decorative solution for preventing evaporation is to top the planters with mulch or simply cover them with a lid. Regardless, Mr. Nolan said, “The upside-down planters tend to dry out really fast, so I have to water a lot — probably once a day in the heat of the summer.”
Many gardeners reported that the thinner, breathable plastic Topsy Turvy planters ($9.99) dried out so quickly that watering even once a day was not enough to prevent desiccated plants. There were similar comments about the Plow & Hearth version ($12.95) and while the Gardener’s Supply upside-down planter ($19.95) has a built-in watering system, online reviewers said it is difficult to assemble.
In addition to plastic soda bottles, milk jugs and five-gallon buckets, upside-down planters can be made out of thick heavy-duty plastic trash bags, plastic reusable shopping totes, kitty litter containers, laundry hampers and even used tires. Web sites like Instructables.com and UpsideDownTomatoPlant.comshow how it can be done, and YouTube has several how-to videos. Variations include building a water reservoir either at the top or bottom of planters for irrigation, cutting several openings in the bottom and sides for planting several seedlings and lining the interior with landscape fabric or coconut fiber to help retain moisture.
Donald Rutledge, a construction project designer and manager in New Braunfels, Tex., devised a triple-pulley system so he could easily hoist his nine upside-down planters 16 feet above the ground, away from ravenous deer. He made his planters out of five-gallon buckets four years ago, following instructions on the Internet. “The tomatoes and basil worked real well upside down, but the lettuce, peas and carrots weren’t so successful,” he said. “It’s been trial and error.”
This year, he put his plantings right-side up in the buckets to see if it makes any difference. He said his suspended garden started as an entertaining summer project for him and his three children but has become more of a scientific pursuit: “Is upside down better than right-side up? I’m guess I’m going to find out.”

Φτιάχνω λαχανόκηπο χωρίς νερό

Ξεφυλλίζοντας το ιταλικό περιοδικό AAM Terra Nuova, εντυπωσιάστηκα από ένα άρθρο για την ιστορία ενός «τρελού» Eλβετού.
O Jean Pain έκανε ένα πείραμα σ' ένα μικρό αγροτεμάχιο.
Mε κομπόστ από τα «σκουπίδια του δάσους» και μερικά «κόλπα» κατάφερε να αποκτήσει έναν υγιέστατο και παραγωγικό λαχανόκηπο με ελάχιστο νερό.

O Eλβετός Jean Pain στη δεκαετία του '60 δούλεψε ως φύλακας μιας φάρμας, η οποία είχε και ένα μεγάλο κομμάτι δάσους. Το πρώτο πράγμα που τον ανησύχησε και έπρεπε να αντιμετωπίσει ήταν ο εφιάλτης τής τότε αλλά και της σημερινής εποχής, οι πυρκαγιές στα δάση.
Εφαρμόζοντας τις παλιές μεθόδους διαχείρισης των δασών, έφερε να βοσκήσουν στο δάσος, γουρούνια, πρόβατα, αλλά κυρίως κατσίκια - το κατσικίσιο τυρί που παρήγαγε έγινε διάσημο στην περιοχή του. Το φθινόπωρο, αφού καθάριζε το δάσος από τη θυσανώδη και τη θαμνώδη βλάστηση, χρησιμοποιούσε τα ξερά κλαδιά όπως έκαναν παλαιότερα και οι χωρικοί, δηλαδή ξύλα για τις σόμπες, για τους φούρνους, αλλά το μεγαλύτερο μέρος το έκαιγε επί τόπου στο χωράφι.
Μια μέρα, όμως, διαβάζοντας κάποια παλαιά κείμενα που βρήκε στο αρχοντικό της φάρμας, έμαθε για το «humus vivus», αυτό που σήμερα ονομάζουμε κομπόστ. Υλικό που κάποιοι «παλιοί σοφοί» παρασκεύαζαν από τα «σκουπίδια» του δάσους. Με αυτήν την έρευνα -την κατασκευή και τη χρήση του humus- αφιέρωσε και την υπόλοιπη ζωή του.
Το μυστικό για την παραγωγή φυτών ντομάτας, ύψους 2,5 μέτρων, χωρίς την ανάγκη νερού ήταν ακριβώς το «humus vivus». Για να αποδείξει τα αποτελέσματα των ερευνών του ο Jean Pain αποφάσισε να κάνει ένα μικρό οικογενειακό λαχανόκηπο 100 m2.
Επέλεξε, λοιπόν, ένα αγροτεμάχιο φτωχότατο σε θρεπτικά συστατικά, το οποίο βρισκόταν 10 μέτρα από την κορυφή ενός πετρώδους λόφου και σε υψόμετρο 410. Hταν ένα χωράφι πετρώδες, με υπέδαφος αμμώδες και με υδροφόρο ορίζοντα στα 95 μέτρα βάθος. Είχε νότιο προσανατολισμό και βρισκόταν στην περιοχή της Provenza (Ν. Γαλλία), που χαρακτηρίζεται από ξηρά καλοκαίρια και με μια μέση θερμοκρασία 35ο C υπό σκιάν.
Ο λαχανόκηπος περιμετρικά, αλλά και από πάνω, καλύφθηκε από συρμάτινη σήτα για προστασία από ζώα και πουλιά. Το Μάιο, στην πάνω σήτα τοποθέτησε χλωρά κλαδιά από πεύκα για να δημιουργήσει την απαραίτητη σκίαση για να μπορέσουν να ριζοβολήσουν ευκολότερα τα νεαρά φυτά πριν από τις ζέστες του καλοκαιριού.
Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις του Jean Pain, η σκίαση του λαχανόκηπου ήταν απαραίτητη επειδή τα φυτά ποτίστηκαν κατά τη στιγμή της μεταφύτευσης και στη συνέχεια μόνο άλλη μια φορά έπειτα από κάποιες μέρες.
Το έδαφος του λαχανόκηπου τον χειμώνα ήταν καλυμμένο από ένα στρώμα οργανικής ουσίας τακτοποιημένο σε παρτέρια πλάτους 1,20 μέτρων, χωρισμένα μεταξύ τους από μονοπάτια στα οποία είχε τοποθετήσει μακριές ξύλινες τάβλες για να περπατάει χωρίς να συμπιέζει το έδαφος.
Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι όλη η επιφάνεια του αγροτεμαχίου, παρτέρια και μονοπάτια ήταν καλυμμένη από ένα στρώμα οργανικής ουσίας. Οι δε γραμμές φύτευσης δεν ήταν πάνω σε σαμάρια, όπως στη Β. Ευρώπη -που είναι λογικό για να έχουμε απορροή του περίσσιου νερού- αλλά το αντίθετο, σε αυλάκια για να έχουμε όσο το δυνατόν περισσότερη υγρασία και να μειώσουμε στο ελάχιστο τις απώλειές της από την εξάτμιση.
Ξεκίνησε λοιπόν το Νοέμβριο με την σπορά της σαλάτας. Aυτή ήταν και η πρώτη καλλιέργεια. Στο τέλος του Φεβρουαρίου - αρχές Μαρτίου προχώρησε στη δεύτερη καλλιέργεια, φυτεύοντας μπιζέλια, τα οποία μετά 2 μήνες τα συγκόμισε. Eφτασε έτσι στη στιγμή της τρίτης καλλιέργειας και της πιο σημαντικής.
Είναι η στιγμή της ανανέωσης της κάλυψης του εδάφους με νέα οργανική ουσία, που θα δώσει τα θρεπτικά συστατικά και την προστασία που χρειαζόμαστε. Ξεκίνησε, λοιπόν, με μια ομοιόμορφη επικάλυψη του εδάφους από 7 cm κομπόστ. Πάνω από το κομπόστ τοποθέτησε ένα στρώμα 10 cm από χονδροειδές οργανικό υλικό για εδαφοκάλυψη (ροκανίδι από το κόψιμο των ξύλων, άχυρα, φύλλα κ.λπ.). Αυτά τα δύο υλικά δημιούργησαν και το κάλυμμα από οργανική ουσία των παρτεριών. Αρχές Μαΐου ξεκίνησε τις μεταφυτεύσεις, π.χ. πήρε ένα φυτό μελιτζάνας -που το είχε φυτέψει το Φεβρουάριο στο σπορείο- και το μεταφύτευσε στο έδαφος δημιουργώντας ένα χώρο στο κόμποστ που είχε ήδη στρώσει. Μια βασική αρχή είναι να μη μένει ποτέ το κομπόστ ακάλυπτο και εκτεθειμένο στο φως, έτσι έπειτα από κάθε μεταφύτευση θα πρέπει να το σκεπάζετε με το υλικό εδαφοκάλυψης. Το υλικό της εδαφοκάλυψης, οποιαδήποτε και αν είναι η σύνθεσή του, όχι μόνο δεν επιτρέπει στο κομπόστ να χάσει την υγρασία του, αλλά κατά τη διάρκεια των ζεστών ωρών της ημέρας, δημιουργεί ένα στρώμα υγρασίας από πάνω του και βοηθάει στην αποδόμηση της οργανικής ουσίας.
Ακολουθώντας τα παραπάνω, ήδη στα τέλη του Αυγούστου είχε απίστευτα αποτελέσματα. Οι ντομάτες έφθασαν τα 1,80 μ. ύψος, με μια καταπληκτική ανάπτυξη. Η παραγωγή καρπών αυτήν την περίοδο έφθασε τα 6 κιλά ανά φυτό. Τα φασόλια είχαν ξεπεράσει τα 2 μ. ύψος. Τέσσερις εβδομάδες αργότερα, μπόρεσε να κάνει μιαν επαλήθευση της συγκομιδής. Μέση ανάπτυξη των φυτών της μελιτζάνας 1,20 μ., μέση παραγωγή 5 κιλά/φυτό και το σημαντικότερο, λόγω της ανεπτυγμένης ανθοφορίας και καρποφορίας ήταν σίγουρη η παραγωγή μέχρι και τα πρώτα κρύα του Νοέμβρη.
Η τελευταία βροχή έπεσε στις 27 Ιουνίου. Στις 27 Σεπτεμβρίου, που έκανε τον απολογισμό, είχαν περάσει 87 ημέρες χωρίς νερό και τα φυτά συνέχισαν να αναπτύσσονται και να παράγουν.

Ποια ήταν τα βιβλία που διάβασε και εφάρμοσε ο Jean Pain;
Μήπως ήταν τα δικά μας 3 Βυζαντινά βιβλία με τίτλο «Γεωπονικά» του Κασσιανού Βάσου;

Σας αφήνω να βγάλετε μόνοι σας το συμπέρασμα και σας γράφω περισσότερες πληροφορίες και συμβουλές για τον δικό σας άνυδρο κήπο λαχανικών ή φυτών

Πως μπορούμε να έχουμε κάθε είδους λάχανα στα άνυδρα μέρη-Του Βινδανιωνίου
Διαλέγουμε ένα κομμάτι γη όσης εκτάσεως θέλουμε και το σκάβουμε σε βάθος 35 εκατοστά ή και μισού μέτρου, το χώμα δε που σκάψαμε το αφαιρούμε. Παίρνουμε μετά κεραμίδια και τα στρώνουμε στο σκαμμένο μέρος, από πάνω δε βάνουμε χώμα καθαρό, κοσκινισμένο μαζί με πολύ ξερή κοπριά και έτσι φυτεύουμε ή σπέρνουμε τα λάχανα. Μερικοί αντί για κεραμίδια, αφού σκάψουν το μέρος που διάλεξαν, το ισάζουν και το στρώνουν με αλυσίβα, όπως του λάλους και κατόπιν βάνουν το χώμα και την κοπριά και καλλιεργούν τον κήπο. Είτε όμως κεραμίδια χρησιμοποιήσουμε είτε αλυσίβα πρέπει να προσέξουμε και τους τοίχους που είναι γύρω στο σκαμμένο μέρος και να τους ασφαλίζουμε επίσης με αλυσίβα ή με κεραμίδια για να μη χύνεται από κανένα μέρος το νερό που βάζουμε για να ποτίσουμε το λαχανόκηπο.
Όταν γίνουν όλα αυτά καλλιεργούμε τον κήπο ακριβώς όπως τον καλλιεργούμε και στα υγρά μέρη, δηλαδή το χειμώνα αρκούμαστε στο βρόχινο νερό και το καλοκαίρι τον ποτίζουμε. Δεν έχει πολύ ανάγκη από νερό, γιατί η υγρασία που πήρε όλο το χειμώνα διατηρείτε με τα μέτρα που λάβαμε και δεν πηγαίνει στα γειτονικά χωράφια. Μερικοί όταν δεν έχουν πολύ νερό φτιάχνουν 2 κήπους. Έναν χειμωνιάτικο που τον ποτίζουν οι βροχές και άλλο καλοκαιρινό κήπο, σε πολύ σκιερό και βορεινό μέρος.

Πηγή: AAM Terra Nuova

Η ιστορία μας

Το όνομα PTIFARM γεννήθηκε το 1991 στη Νέα Πέραμο Αττικής από την σύντμηση των λέξεων πτηνοτροφείο και φάρμα.

Εκπροσωπούσε την συνέχεια της πτηνοτροφικής επιχείρησης του πατέρα μου, που ως αντικείμενο είχε την αναπαραγωγή νεοσσών για την οικόσιτη πτηνοτροφία.

Η δραστηριότητα με την πτηνοτροφία ξεκινά από το 1966 στη Νέα Πέραμο Αττικής με την πάχυνση κοτόπουλων και την απευθείας διάθεση στην αγορά από τον Γεώργιο Φαχουρίδη.

Την  επόμενη χρονιά έχει δημιουργηθεί εταιρεία με τον Γιάννη Σούκουλη και τον Γεώργιο Πάσχο. Η εταιρεία έχει αναθρεπτήριο , σφαγείο και κατάστημα στον Πειραιά και είναι μια αναπτυσσόμενη επιχείρηση μέχρι που η πολιτική κατάσταση της εποχής ορίζει τιμή κιλού στις 12 δραχμές από 22 δραχμές το κιλό με αποτέλεσμα η εταιρεία να διαλυθεί και να οδηγήσει τον Γεώργιο Φαχουρίδη το 1970 μετανάστη στις ΗΠΑ.

Εκεί πλουτίζοντας την εμπειρία του σε οργανωτικά θέματα επιστρέφει το 1973 στην Νέα Πέραμο Αττικής και δημιουργεί πτηνοτροφική μονάδα αναπαραγωγής νεοσσών για την οικόσιτη ή αλλιώς χωρική πτηνοτροφία. 

 Η μονάδα διαθέτει πατρογονικά , εκκολαπτήριο, αναθρεπτήριο και παρασκευαστήριο ζωοτροφών.

Η εμπειρία και η τεχνογνωσία που έχει αποκτηθεί όλα αυτά  τα χρόνια και με την συνεχιζόμενη έρευνα κάνει ξεχωριστή και μοναδική την μονάδα για την ποιότητα των νεοσσών που παρέχει.

Σήμερα θέλοντας αυτή η γνώση να μην πάει χαμένη και πάνω από όλα να χρησιμοποιηθεί και εκμεταλλευτεί προς όφελος του κάθε συνανθρώπου μας , συμβάλλοντας στην αυτάρκειά του θέλουμε μέσα από αυτό τον ιστοχώρο να ενημερώσουμε τον κάθε ενδιαφερόμενο σε ότι αφορά την σωστή , άρτια και αποδοτική εκτροφή των δικών του κοτόπουλων για αβγά ή κρέας.

Φιλικά

Πέτρος Φαχουρίδης